Aa+
Aa-
W gablotce z najstarszymi polskimi monetami znajduje się pewien interesujący denar. Między badaczami średniowiecza stale toczy się spór o tą pozoru nieefektowną monetę. Denar został swego czasu uznany za najstarszą polską monetę, wybitą przez pierwszego władcę państwa polskiego, Mieszka I (ok. 960–992). Jednak obecnie większość badaczy, w tym autor wcześniejszej koncepcji, przypisują tę monetę raczej wnukowi Mieszka I, noszącemu zresztą jego imię, czyli późniejszemu królowi Mieszkowi II Lambertowi (1025–1034). Wraz z odkryciem nowych skarbów wczesnośredniowiecznego pieniądza oraz zmianami w atrybucjach (czyli określeniu miejsca i daty wybicia monety oraz emitenta) innych monet pojawiły się z kolei przesłanki, że monetę wybito jeszcze za czasów panowania Bolesława Chrobrego (992–1025) przez Mieszka Bolesławowica jako księcia i następcę tronu. Jakby sytuacja nie była już skomplikowana, część numizmatyków wciąż optuje za wcześniejszą atrybucją, powołując się na ogólny wygląd denara, jego ikonografię i średnią masę. Denar ze zbiorów NBP należy do typu starszego wg klasyfikacji prof. Stanisława Suchodolskiego. I nie byłoby w tej monecie nic niezwykłego, gdyby nie to, że po obu stronach, szczególnie na awersie, widać pewne dodatkowe elementy, których na około 40 dotychczas znanych egzemplarzach nie znajdujemy.
