Waga szalkowa

Datowana na lata 80. XVIII w. jubilerska waga z kompletem odważników do nowożytnych złotych monet pochodzi ze znanego zakładu Johanna Daniela vom Berga, z ówczesnego miasta Lennep (dziś dzielnica miasta Remscheid niedaleko Düsseldorfu), należącego wówczas do Bawarii-Pfalz. Stalowa waga szalkowa ma typowy dla tego okresu kształt z końcówkami typu gęsia szyja i dwoma mosiężnymi łuskami (szalkami) zawieszonymi na sznureczkach. Do sprawdzania prawidłowej wagi monety służyły odważniki monetarne, czyli przedmioty o wzorcowej masie dla danego rodzaju monety. Siedem mosiężnych odważników o kształcie ściętego ostrosłupa z uchwytem znajduje się razem z wagą w drewnianym pudełku. Na każdym z nich, poza nazwą nominału, znajdziemy wizerunek herbowego lwa dawnego Księstwa Bergu. Na wewnętrznej stronie wieczka wklejona jest etykieta z nazwą wytwórcy i fragmentem daty „178”. Oznacza to, że wagę wyprodukowano w latach 80. XVIII w., między rokiem 1782, w którym Johann Daniel vom Berg otrzymał patent mistrzowski, a rokiem 1789. Tego typu wagi były bardzo rozpowszechnione w nowożytnej Europie. Dołączane do nich zestawy odważników mogły być rozbudowane nawet do 20 sztuk i przeznaczone do ważenia różnych nominałów z różnych systemów menniczych, np. francuskich luidorów, austriackich koron lub angielskich gwinei.